Przyrządy z warstwą diamentową są wykorzystywane podczas pracy długotrwałej i służą w niezmiernie radykalnych sytuacjach. Znakomicie zdają egzamin nie tylko podczas uniwersalnych prac na placu budowy, lecz również w warsztatach kamieniarskich czy budownictwie drogowym. Rozdrabnianie niesamowicie silnych surowców domaga się zazwyczaj aktywności „na mokro”. Oznacza to, że w trakcie obcinania wykorzystuje się płyn, np. wodę albo temperę smarująco – ochładzającą. Powinniśmy to robić, żeby chłodzić powierzchnię tarczy i rozmywać szlam. Jeżeli niestety nie ma szansy wsadzenia w miejsce przecinania „schładzacza”, wtedy praca zachodzi „na sucho”. Ostrza pokryte warstwą diamentową sporządzane są przeważnie w dwóch odmianach: do cięcia „na mokro” oraz do działalności „na sucho”. Te do wycinania „na mokro” mamy szansę wykorzystywać wyłącznie do pracy „na mokro”. Tymczasem te do pracy „na sucho” mamy możliwość stosować zarówno do wycinania „na sucho” jak i „na mokro”. przyrządy z diamentową powłoką są tak zrobione, żeby mogły pracować w rzeczywiście trudnych warunkach i wyciągać maksymalną rozpiętość rozcinania. Na przykład postępując z tarczami diamentowymi „na sucho” powinniśmy na każdym kroku je schładzać, bowiem niesłychanie szybko się zniszczą. Najczęściej realizuje się ten ruch po dwóch minutach cięcia.
Systemy diamentowe rozdziela się jeśli chodzi o ich przeznaczenie. Inaczej mówiąc: trzeba mieć na względzie to, w jakiej sytuacji będą użytkowane. Standardowo powinniśmy odróżnić kolejne kategorie: tarcze tnące, talerze do szlifierek, wiertła koronowe, frezy i wiertnice. Jeśli mamy na uwadze tarcze do przecinania, wówczas mamy tutaj tarcze do materiałów abrazyjnych, tarcze tnące do cementu, tarcze tnące trex, tarcze do nowego betonu, tarcze do gresu albo tarcze tnące do sylikatu. Są globalnie wykorzystywane w przecinarkach drogowych, ręcznych lub bruzdownicach. Przeznaczone są do obcinania bryły brukowej i betonu. Świdry koronowe są podzielone ze względu na wariant przytwierdzenia, rodzaj segmentu i tryb cięcia. W trakcie prac „na budowie” wykorzystuje się je do wbijania się w gips, beton zbrojony, stal lub płytki ceramiczne. W modelach wierteł do gresu (a także dowolnych innych wierteł) wypada wskazywać na tzw. „ścieranie uboczne”, czyli skracanie się segmentu. Kiedy drążymy w twardym gresie, drobiny diamentowe znajdujące się na powierzchni, ścierają materiał. Wyciera się również spoiwo (jest niezwykle podatne, aż w końcu przesuwa się po materiale ceramicznym). Po pewnym czasie na nawierzchni nie ma już żadnych diamentów, urządzenie jest – mówiąc potocznie – „stępione” i nie nadaje się do użytku. Dlatego tak znaczące jest wychładzanie, jakie zabezpiecza narzędzia diamentowe przed zbyt intensywną eksploatacją.
Jest parę wskazówek, do których należy się stosować podczas używania jakiegokolwiek urządzenia z powłoką diamentową. Nie chodzi tu tylko o chłodzenie we właściwym czasie oraz dopasowanie narzędzia do typu czynności oraz typu ciętego materiału. Oddzielanie cementu, asfaltu czy innego materiału zawsze powinno rozpoczynać się gładko. Nie powinno się w żadnym przypadku wywoływać ponadplanowego nacisku na urządzenie. Wycinanie musi obywać się w położeniu prostym, oznacza to, że każde odkształcanie tarczy może wyłącznie doprowadzić do jej zepsucia. Nie można ponadto łamać właściwych paramentów tarczy, przykładowo głębi wycinania. Tarczę zawsze nasuwa się na wrzeciono w taki sposób, iż szlak jego obiegu zbiega się z owym ulokowanym na powierzchni tarczy. Absolutnie nie odwrotnie! Tarczy z diamentową warstwą nie wolno stosować do gładzenia. Do tego celu przeznaczone są talerze polerujące. Jeżeli w ogóle nie będziemy stosować się do tychże instrukcji, moduły intensywniej się wyczerpią czy uszkodzą. Do powodów przyspieszonej eksploatacji można zakwalifikować m.in. przegrzanie segmentów, nazbyt duże pocieranie o budulec, odpadnięcie segmentu. Jeśli zamierzasz wiedzieć więcej o urządzeniach diamentowych, wejdź w niniejszy link – Tarcze diamentowe