Po odejściu krewnego, m. in. męża bądź ojca, z reguły zyskujemy spadek. W niektórych sytuacjach niesłychanie cieszy on osoby dziedziczące, bowiem wiąże się ze sporymi profitami. Wtedy trzeba koniecznie spłacić podatek do odpowiedniego urzędu, ponieważ omawianą okoliczność przedstawia akt prawny z dnia 23 lipca 1983 r. o podatku od spadków oraz darowizn. Trzeba wspomnieć, iż możemy nabyć w spadku nie tylko fundusze oraz nieruchomości, ale również długi. W przypadku kiedy krewny nie ureguluje ich w czasie swojego życia, wówczas przechodzą na pozostałych członków rodziny. Mamy szansę się przed tym oczywiście uchronić, m. in. wyrzekając się dziedziczenia podpisując adekwatną umowę. Trzeba udać się do profesjonalnego prawnika, który przybliży nam meandry prawa i podpowie, w jaki sposób powinniśmy postępować.
Obiektem opodatkowania są na przykład: dziedzictwo zwyczajne, otrzymywanie majątku zapisanego w testamencie, zachowek (jeśli dziedzic obecnie jest odrzucony w testamencie), depozyty finansowe (w owym przypadku zmarły rodzic lub małżonek musiał dostarczyć tzw. dyspozycję w wypadku śmierci), środki inwestycyjne, jak i całkowity dorobek ulokowany za granicą (jednak w tym miejscu w chwili otwarcia spadku nabywca musi koniecznie być obywatelem Polski lub być polskim podatnikiem).
Trzeba zapłacić też podatek wówczas, gdy uprawomocni się zarządzenie sądu w sprawie dziedziczenia. Innymi słowy, kiedy sąd przypieczętuje nabycie spadku. Jeśli angażujemy w owej sytuacji adwokata, wówczas on powinien nam dostarczyć postanowienie sądu. Identycznie jest wówczas, kiedy akt notarialny poręczający otrzymywanie majątku będzie zarejestrowany.
Istnieje sporo przypadków, w których w ogóle nie powinniśmy uiszczać podatku od spuścizny czy darowizny. W regulaminach przedstawia się trzy kategorie podatkowe. Do pierwszej zalicza się najbliższa rodzina: partner, oboje rodzice lub rodzeństwo. Do drugiej należą dzieci siostry, zstępni pasierbów bądź małżonkowie rodzeństwa. Do trzeciej grupy zaliczają się kolejni nabywcy majątku. Sumy wolne od podatku są stwierdzane zgodnie z kategorią, do której został zaliczony spadkobierca. Dla pierwszej kategorii jest to stawka blisko 10.000 zł, dla drugiej – przeszło 7.000 zł, a dla trzeciej – prawie 5.000 zł. W przypadku, gdy wartość majątku nie przewyższy wspomnianych wcześniej kwot, krótko mówiąc nie trzeba kierować jakichkolwiek papierów do urzędu skarbowego.
Natomiast, jeśli uzyskamy spadek, którego wartość jest sporo wyższa aniżeli stawka wolna od podatku, w takiej sytuacji musimy dostarczyć zaświadczenie podatkowe. Należy zrealizować to w urzędzie mieszczącym się w obszarze zamieszkania spadkobiercy w czasie jednego miesiąca od dnia uprawomocnienia się wyroku sądu. Zaraz potem dostaniemy konkretną decyzję urzędu o wielkości podatku, który musimy zapłacić w czasie 14 dni. Podatek oscyluje w obszarze od kilku do kilkunastu procent oraz zależy od przynależności do konkretnej kategorii podatkowej.
Zgodnie z prawem każdy następca ma swobodę zaniechania przejęcia majątku, m. in. w przypadku, jeśli po zmarłym ojcu zostają jakiekolwiek niespłacone pożyczki. Na podstawie kodeksu cywilnego (art. 1048) spadkobierca niekiedy może zaaprobować ugodę z ewentualnym spadkodawcą, w której wyrzeka się dziedziczenia. Wspomnianą zgodę trzeba przyjąć przed otwarciem spadku oraz jest ona konstruowana w razie śmierci spadkodawcy. Deklarację trzeba obowiązkowo nawiązać u rejenta, gdyż w innym przypadku nie będzie miała mocy prawnej.
Trzeba mieć na uwadze, że pierwszym z kluczowych rezultatów rezygnacji z dziedziczenia jest całkowite usunięcie z dziedzictwa dzieci, wnuków i następnych krewnych. Nie powinniśmy ponadto w tej sytuacji pozyskać zachowku.
Po zrzeczeniu się przejęcia majątku mamy możliwość wnioskować o ponowne ustanowienie takiego prawa w dwóch okolicznościach:
1. Spadkodawca umieszcza nas w akcie „ostatniej woli” – tutaj w ogóle nie chodzi o nabywanie spadku z ramienia ustawy, tylko o dziedziczenie z ramienia testamentu.
2. Powinniśmy iść po raz drugi do notariusza i zatwierdzić umowę o wznowienie prawa do majątku.
Każdy z nas posiada pozwolenie do napisania testamentu i odłączenia z niego niektórych krewnych, np. tych, którzy od lat nie mieli z nami kontaktu. Ponadto jedyną osobą wpisaną do testamentu jest ktokolwiek spoza rodziny. Zachowek przypada dzieciom, wnukom, osobom w związku małżeńskim oraz rodzicom, którzy:
Jeśli zajął Cię ten materiał, kliknij w link obok – www.prawnik-torun.net – a wynajdziesz dużo więcej informacji, m.in. konsultacje prawne.